"ปฐมวิเวก"
การออกเดินทางไปปลีกวิเวกโดยลำพังในสถานภาพบรรพชิต "เป็นครั้งแรก"
ท่ามกลางธรรมชาติ หิน ผา ถ้ำ น้ำ ฟ้า ป่า เขา และลมหนาว
เป็นเวลา ๒ สัปดาห์ ที่มีค่าอย่างมากสำหรับ "ภิกษุวัยเยาว์" ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร
และพยายามเดินไปตามทางที่พระพุทธเจ้าชี้นำ
สถานที่: บ้านหลักเขต ต.หนองนกทา อ.เขมราฐ จ.อุบลฯ
ในหุบเขาที่โอบล้อมด้วยภูเขาเล็ก ๓ ลูก ได้แก่ ภูรัง - ภูถ้ำปล่อง - ภูคลองไผ่
เมื่อวันที่ ๙-๒๓ ธ.ค. ๒๕๕๗
มูลเหตุโดยย่อ: เมื่อกลางปีนี้มีนิมิตว่า "ได้ไปปลีกวิเวกในป่าแห่งหนึ่งและมีโยมปวารณาใส่บาตรหนึ่งครอบครัว คล้ายเป็นพื้นที่ส่วนบุคคล" แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะยังไม่ได้คิดจะไปปลีกวิเวกในตอนนี้ (ภาระงานธรรมทานครูบาอาจารย์ยังท่วมท้น)
แต่พอเดือน พ.ย. ก็ร้อนรุ่มราวกับว่าอยู่ในเมืองต่อไปใจจะขาด ทั้งๆที่ปัจจัยภายนอกก็สมบูรณ์ จึงให้โยมหลายคนหาจุดปลึกวิเวกให้ ก็ไปดูมาหลายที่ แต่ก็ไม่ถูกใจ จนปลายเดือน พ.ย. ก็มีเหตุให้ได้ไป อ.เขมราฐ ๓-๔ ครั้ง (กระหน่ำยังกับพายุ) ก็เห็นสถานที่ภูเขาดังกล่าว จึงลองแวะเข้าไปดู (วันนั้นไปกับโชเฟอร์และรถกระบะสีแดง)
ได้ไปพบกับเจ้าของที่ คือ หลวงปู่ทองคำ คัมภีรปัญโญ และครอบครัวลูกสาวท่าน "คุยกันถูกคอราวกับคุ้นเคย" หลวงปู่ก็เลยนิมนต์ให้มาพักที่นี่ และปวารณาให้บิณฑบาตที่บ้านนี้หลังเดียวพอ "เหมือนกับในนิมิตเลย" จึงตัดสินใจไปปลีกวิเวกที่นี่ ซึ่งก็อยู่สบาย สัปปายะ ราบรื่น ได้ความรู้จากการเจริญภาวนาดีลึกซึ้งดีมาก
พอไปอยู่ได้ ๓-๔ วัน ลูกสาวหลวงปู่จึงได้เล่าให้ฟังภายหลังว่า "คืนก่อนวันที่เราจะไปพบครั้งแรก แกฝันว่ามีพระนั่งรถกระบะสีแดงมากับโชเฟอร์ มาจอดที่หน้าบ้าน ฝันเหมือนจริงมากจนแกปลุกสามีให้ออกไปดู พอได้พบกันในวันที่เราไปสำรวจ แกก็ยังตกใจทำไมเรื่องจริงเหมือนในความฝันเลย" จึงกลายเป็นความคุ้นเคยราวกับเป็นญาติกันทั้งเรา หลวงปู่ และครอบครัวลูกสาวท่าน
(อนุโมทนา สาธุ กับหลวงปู่ทองคำ, โยมน้อย และ จ.ส.อ.กองศิลป์, ตลอดจนอีก ๔-๕ ครอบครัว ที่มีวาสนาต่อกันได้ตั้งใจเดินทางทั้งจากใกล้-ไกลมาร่วมกันถวายอาหารบิณฑบาต)
เก็บภาพบางส่วนมาลงไว้ เผื่อจะกระตุ้นให้จิตใจผู้มีศรัทธา "เกิดพลังยิ่งขึ้น"
ส่วน "ความลึกซึ้ง" ที่ได้ในคราวนี้ จะทยอยเล่าโพสต์ผ่านทาง
Facebook "โกวิโทภิกขุ (ท่านอู๊ด)"
สำหรับ "ผู้สนใจสาระนอกจากดูภาพ" ก็ทยอยติดตามอ่านได้ทางเฟสบุ๊ค
 |
| หลวงปู่ทองคำ คัมภีรปัญโญ (เจ้าของที่ดิน) วัย ๘๕ ปี (บวชเมื่ออายุ ๗๓ ปี) และลูกสาวผู้รับช่วงดูแลพื้นที่นี้ต่อไป |
ทำ "ไม้สีฟัน" ใช้แบบฉุกเฉิน (แปรงสีฟันผึ่งแดดไว้ครู่หนึ่งคงถูกสัตว์คาบไปตั้งแต่วันที่ ๔
จึงต้องพึ่งของธรรมชาติ เดชะบุญอีก ๓ วันต่อมาก็บังเอิญมีโยมขับรถเกือบร้อยกิโลฯ
มาถวายอาหาร และนำแปรงสีฟันมาถวายเป็นสังฆทานด้วย "ถูกที่ถูกเวลา" พอดี)
วันโกน ปลงผมริมฝั่งน้ำ (ระลึกถึงพระพุทธเจ้าคราวที่ท่านปลงผมออกบวช)
ทิวทัศน์โดยรอบ
ถ้ำปล่อง (ด้านบนเป็นรู) ด้านล่างเป็นแอ่งน้ำ
"หมู่หินปัญจอัคนี" (นึกถึงพระปัญจวัคคีย์) "ศิลากระดองเต่า"
หน้าผา และเทิบหิน
หมอกยามเช้าในฤดูหนาว
บึงน้ำใสสะอาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น